به نام خدا

مخالفت با حکومت اسلامی دوصورت دارد:

گاهی به صرف انتقاد از نقاط ضعفی است که در حکومت وجود دارد  وبا شیوه ای سازنده ومعقول صورت می گیرد و زیر مجموعه ی «امر به معروف و نهی از منکر » ونیز از باب « نصیحة ائمه ی مسلمین» است که از نظر اسلام امری پسدیده ومطلوب می باشد.

ولی هرگاه برخوردی ، خارج از دایره ی نقد سازنده وخیرخواهی باشد ودر مسیر تضعیف، توطئه وبراندازی نظام اسلامی قرار گیرد ، چون حفظ نظام از واجبات است باید با اینگونه برخورد مقابله ی قاطع صورت پذیرد ؛ البته نکته ای که قابل توجه است اینکه ، متناسب با شرایط زمان، مکان، نوع خلاف وجرم، مقدار وسعت اثر گذاری برنامه ی مقرر توسط عاملین ومیزان صلاحدید نظام در اجرای رأفت اسلامی ؛ شیوه ی برخورد متفاوت خواهد بود؛ گاه جریمه، گاهی اعدام، گاهی طرد ، گاهی زندان وحصر وگاهی برخی محدودیتهای دیگر .

برای مثال پیامبر اکرم(ص) در جهت حفظ نظام اسلامی، مسجد ضرار را که کانون توطئه گران بود، تخریب می نماید(1) و یا اینکه حضرت علی(ع) جهت سرکوبی تضعیف کنندگان حکومت، توطئه گران و دشمنان داخلی، سه جنگ جمل، صفین، و نهروان را اداره و رهبری می نماید ؛ خلاصه آنچه که در برخورد با توطئه چینان ، براندازان وباغیان مهم است برخورد قاطع با آنهاست .

علی(ع) در حدود 57 نفر کارگزار داشته است. عده ای از این افراد    جزو کارگزاران عثمان بودند که پس از مدتی عزل شدند مانند ابو موسی اشعری، اشعث بن قیس و جریر بن عبدالله.

 از میان این کارگزاران عده ای شهید شدند، عده ای هم به خاطر کهولت مردند و عده ای از اینها تا آخر نسبت به امام وفادار ماندند. عده ای از این کارگزاران در انجام وظایف کوتاهی کردند و علی(ع) آنها را مورد ملامت قرار دادند مانند عبیدالله بن عباس که استاندار یمن بود و مانند قدامة بن عجلان که کارگزار کَسکر بود. عده ای از این کارگزاران خیانت کردند و علی(ع) آنها را به خاطر خیانتشان بر کنار کردند مانند منذر بن جارود که به اتهام اختلاس برکنار شد و مانند عقبه بن عمرو که جانشین علی(ع) در کوفه بود و از کار برکنار شد. عده ای از کارگزاران علی(ع) به معاویه پیوستند مانند مصقله بن هبیره شیبانی, نعمان بن عجلان، قعقاع بن شور و یزید بن حجیه .

 به عنوان مثال به یک مورد اشاره می کنیم که حضرت (ع) او را عزل کرد:

یکی از کارگزاران علی(ع) عقبه بن عمرو است. آن حضرت وقتی که عازم صفین شد، عقبه را جانشین خود در کوفه کرد ولی عقبه در این کار نتوانست درست عمل کند و به خاطر همین، از کار بر کنار شد. عقبه با اینکه کارگزار علی(ع) و جانشین آن حضرت در کوفه بود، می گفت: دوست ندارم یکی از دو گروه، بر دیگری پیروز شود. به او گفتند: چرا دوست نداری گفت: من دلم می خواهد بین آنها صلح برقرار شود. عقبه در میان مردم این سخنان را پخش می کرد. وقتی که امام از صفین برگشت, سخنان عقبه را به آن حضرت رساندند. آن حضرت به عقبه گفت: از منصب خود کناره گیر. عقبه گفت: چرا؟ امام فرمود: عقل و درایت کارگزاری نداری. عقبه گفت: آن مقدار عقلی که من دارم به من می گوید: عاقبت جنگ شر است.(2)(این هم از آفات عدم تحلیل سیاسی ،عدم معرفت به معیارها وشاخصها وبی بصیرتی)، به این ترتیب او عزل شد

  البته در تاریخ اسلام جرایمی همچون: توطئه برای براندازی حکومت اسلامی، تحریک مردم برای ضدیت با حکومت، سوء قصد علیه جان پیامبر اکرم(ص)، اتفاق افتاده است و پیامبر(ص) نیز به صلاحدید خود ومصالح امت اسلامی مجازاتهای مختلفی همچون قتل ، زندان وحصر درباره ی آنها معمول داشته؛ ویا مجرمان را مورد عفو قرار داده است.( بنابراین چنین موضوعی  علیرغم تصور برخی، منحصر به زمان امام علی(ع) نیست).(3)

پس رفقا ! حفظ نظام از اوجب واجبات است وادامه ی رأفت اسلامی ومدارا ، مطابق عقل سلیم وشرع مقدس؛  تا جایی است که جریانی - با برنامه های گام به گام وبه قصد فتح سنگر به سنگر برای احیا ی سیاسی وبیرون آمدن از اغمای حتمی  با هدف ادامه ی جریان تضعیف و براندازی نظام مقدس اسلامی در کشور اسلامی –  نباشد. اما مماشات با این گروه وجریان که تحقیقا وقطعا با برنامه ریزی های منظم داخلی وخارجی مقاصد ی آگاهانه  را پی می گیرند ودر پی سوار شدن بر امواج مختلف اجتماعی وسیاسی کشورند، بر خلاف اعتقاد جذب حد اکثری است وازذیل مصادیق این موضوع خارج است ومدارا در این مرحله(همان گونه که خود این جریان مخالف ومعاندخواستار نرمش ومدارایند)  بازی کردن در زمین آنهاست.

« تذکرمهم : البته کلید واژه ی موفقیت وسیاست راهبردی این جریان (به ظاهر در خط امام ورهبری اما) معاند و،حامیانش سوء استفاده از تقابل روحانیت ونیروهای انقلابی در مخالفت با این جریان برانداز ومخالف مبانی انقلاب اسلامی؛ و مظلوم نمایی بین مردم و نیز موج سواری سیاسی بوده وادامه دارد . فتأمل »

سلام بر شهیدان ./. والسلام  

پانوشت

1). سوره توبه آیه ی 107

2). سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین،ج1، ص 181.

3). برای اطلاعات بیشتر به کتب زیر مراجعه نمایید:

فروغ ولایت، جعفر سبحانی.

جرم سیاسی، عباس زراعت.

تجلی امامت، اصغر ناظم زاده.

امام علی، عبدالفتاح عبدالمقصود.

سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین(ع)، ج1، ذاکری